Syndrom dziecka średniego
Rodzin wielodzietnych we Włoszech jest coraz mniej, podobnie jak znacznie spadła liczba urodzeń. Są jednak tacy, którzy spełnili to marzenie o założeniu rodziny, dając najstarszemu synowi najpiękniejszy prezent na świecie, jakim był brat lub siostra.
Jednak co się dzieje, gdy rodziny składają się z rodziców i trojga dzieci? Nie ma się czym martwić, pamiętajcie, poza tym, że wśród najmłodszych będzie tak zwane środkowe dziecko.
Nie jest pierworodnym ani najmniejszym w domu.Jest młodszym bratem, ale jest też starszy. A niektórzy twierdzą, że nigdy nie będzie ulubieńcem mamy i taty, a wręcz przeciwnie, rozwinie u niego syndrom średniego dziecka. Prawda czy frazes? Zebraliśmy dowody naukowe, aby zbadać magiczny świat dzieci, które znajdują się „między” dwoma braćmi.
Czy 3 jest liczbą idealną?
Mówią, że 3 to liczba doskonała, a my zadajemy sobie pytanie, czy ta zasada dotyczy również rodzin. Wiele osób podejrzewa, że środkowe dziecko nie jest dla dzieci do końca szczęśliwą rolą. Powody są łatwe do wyjaśnienia: z jednej strony jest pierworodny, ten, ku któremu skierowane są wszystkie rodzicielskie oczekiwania co do odpowiedzialności w domu, z drugiej jednak strony jest mały w rodzinie, ten któremu wszystko jest dane.
W środku jest on, drugi urodzony. Syn, który w tej więzi braterstwa odgrywa podwójną rolę, starszego brata i młodszego brata.To jest to dziecko, które być może odczuwa mniejszą presję rodzicielską, ale jest tym samym, któremu poświęca się mniej uwagi i które nagle zostaje zastąpione w roli malucha w domu przez najnowszego przybysza.
Czy to może powodować problemy? Być może, ale prawda jest taka, że wszystko zależy od zachowania rodziców i tego, jak postanowili kształcić swoje dzieci. To, co możemy powiedzieć z całą pewnością, to fakt, że średnie dzieci źle dorastają, któremu towarzyszy plaga bycia mało branym pod uwagę przez mamę i tatę, to po prostu codzienność.
Z badań przeprowadzonych przez Autonomiczny Uniwersytet w Madrycie wynika, że najmłodsi z rodziny składającej się z trzech braci są najmniej skłonni do rozwoju zaburzeń zachowania i funkcji poznawczych. Wszystko dzięki obecności braci.
Syndrom średniego dziecka nie istnieje
Istnieją inne badania naukowe, które definitywnie podważają te wszystkie stereotypy dotyczące średnich dzieci i rzeczywiście chwalą ich osobliwości charakteru.
Według badań przeprowadzonych przez Christian University of Texas i University of Minnesota, dorastanie między dwoma braćmi, jednym starszym i jednym młodszym, sprawia, że środkowe dzieci są bardziej zrównoważone, skłonne do pracy zespołowej i bardziej towarzyskie. Z drugiej strony są bardziej niezależne, kreatywne i samodzielne niż ich rodzeństwo.
Badaniami, które najbardziej nas interesują, żeby rozwiać wszelkie wątpliwości, są badania przeprowadzone przez profesor Catherine Salmon i opublikowane przez Business Insider, profesora psychologii, który od lat bada zachowania średnich dzieci i które potwierdza ten drugi syndrom nie istnieje.
Badania przeprowadzone na ponad 400 chłopcach wykazały, że średnie dzieci nie mają czego zazdrościć rodzeństwu, a wręcz przeciwnie, mają większe szanse na pomyślną integrację ze społeczeństwem. Wszystko dzięki umiejętności adaptacji i niezależności, której nauczyła ich pozycja będąc dziećmi.