Wybór imienia dla dziecka nie zawsze jest łatwy i natychmiastowy, jest to jeden z pierwszych obowiązków, który musi wziąć na siebie każdy rodzic, a czasem może powodować niezdecydowanie. W nazwie jest przeznaczenie, tożsamość osoby, charakter i sposób nawiązywania kontaktów z innymi i ze światem.
W Indiach, kiedy rodzi się dziecko, matki komponują pieśń i nazywają ją za każdym razem.
Zdarza się to w odległej wiosce w północno-wschodniej części kraju, znanej jako Kongthong, gdzie dzieci nie są nazywane po imieniu, ale z inną melodią dla każdego z nich.
Nazywa się jingrwai lawbei i jest prawdziwą tradycją. W rzeczywistości „pieśń dziecka” jest przekazywana od wieków.
Ciąża jest zawsze radością, aw Kongthong, gdy kobieta odkrywa, że czeka na dziecko, komponuje piosenkę o nowym życiu, które się kształtuje. Utwory skomponowane są zawsze wyjątkowe i różne (w tym te, które są śpiewane, gdy ktoś zaginie), chociaż niektóre mogą wydawać się podobne, nigdy nie są, a dzięki temu zawsze potrafią odróżnić jedną melodię od drugiej.
Ta starożytna tradycja wywodzi się z folkloru. Rzeczywiście, wśród plemion indyjskich istnieje przekonanie, że człowiek zachoruje, jeśli jego imię usłyszą niewidzialne duchy lasów. Zamiast nazywać się po imieniu, każdy wieśniak jest identyfikowany z dźwiękiem inspirowanym naturą. Każdy lawbei jingrwai, w rzeczywistości, jest inspirowana przez, na przykład, do śpiewu ptaków i gwizdanie.
Jednak wiele osób obawia się, że ta piękna tradycja może z czasem zostać zatracona, ponieważ coraz mniej ludzi używa telefonów komórkowych, używając specjalnych melodii do nawiązywania połączeń, używając „formalnych” nazw .
Zasadniczo ich prawdziwe nazwisko nigdy nie jest używane, chyba że w określonym czasie lub gdy ktoś wpada w kłopoty. Trochę jak my, matki z Zachodu, które używamy codziennych pseudonimów do wzywania naszych dzieci, ale kiedy musimy ich skarcić, używamy chrześcijańskiego imienia.
Szkoda by było, gdyby „pieśń dziecka” nie była kontynuowana, a piękne tradycje powinny być zawsze zachowane.