Soraya Esfandiary Bakhtiari
Była piękna, miała śnieżnobiałą skórę i magnetyczne spojrzenie. Ale jeśli prawdą jest, że oczy są zwierciadłem duszy, prawdą jest również, że oczy Sorayi oddały portret bólu i cierpienia, które uderzyły w serce, aż do duszy.
Ale nie zawsze tak było. W końcu jego los musiał być inny, lepszy. Była księżniczką, której przeznaczeniem było spełnienie marzenia o miłości, szczęśliwe zakończenie u boku księcia. I wszyscy, widząc ją w tej wspaniałej sukni ślubnej, uwierzyli w to.Ona też musiała w to uwierzyć, kiedy w wieku 18 lat poznała miłość swojego życia, Mohammada Rezę Pahlavi.
On, obiecujący i czarujący 31-letni szach Iranu, ona, kulturalna i inteligentna młoda córka ambasadora. Różnica wieku nie wystarczy, by ich rozdzielić po unieważnieniu pierwszego małżeństwa szacha. Ta dwójka lubi się i zakochuje.
Soraya i Mohammad Reza Pahlavi
Mohammad Reza Pahlavi wręcza jej ponad 22-karatowy diament, pierścionek, który przypieczętowuje ich miłosny pakt i rozpoczyna przygotowania do ślubu. Piękne, wystawne i niezwykłe: ich ceremonia, ozdobiona setkami białych kwiatów, zachwyca świat. Soraya promienieje w tej sukience Diora z 20 000 piór i 10 000 diamentów. Razem sprawiają, że królestwo i reszta świata śnią.
Oni się kochają i dla każdego jest to jasne. Ich małżeństwo nie jest małżeństwem z rozsądku, czego dowodem są białe róże, które daje jej każdego ranka.Robi to, by dać jej siłę do stawienia czoła naciskom w pałacu, zarówno ze strony teściowej, która uważa ją za niewartą syna, jak i zazdrosnej o nią i jej popularności siostry szacha. Ale prywatny sekretarz Mohammada również się angażuje i, jak tylko może, stawia księżniczkę w tarapatach.
Ale małżeństwo szacha i Sorayi jest podtrzymywane przez prawdziwą miłość i to wystarczyło. U ich boku byli więc przyjaciele na całe życie, z którymi para spędzała lato i zimę w Szwajcarii, w Saint Tropez i we Francji. I właśnie przy takich okazjach prasa nie traci z oczu księżniczki, ponieważ jej przeznaczeniem jest stać się ikoną.
Soraya Esfandiary Bakhtiari
Małżeństwo jest szczęśliwe, lata mijają, ale coś musi przerwać sielankę. Jej Cesarska Wysokość Księżniczka Iranu ma zakaz posiadania dzieci. Leci na drugi koniec świata, poddając się wszelkim wizytom, a nawet zaklęciom, ale następca tronu nie jest przeznaczony na narodziny.Doradcy szacha Persji mają rozwiązanie, wybierz inną płodną żonę. Ale Soraya nie może tego zaakceptować.
Więc 14 marca 1958 zapada ostateczna decyzja: Mohammad Reza Pahlavi unieważnia małżeństwo po 7 latach. Księżniczce pozostaje tylko opuścić królestwo i swoją wielką miłość na zawsze. Wyrusza w drogę i próbuje zacząć od nowa. Robi to w Nowym Jorku, potem w Indiach, potem na Bermudach, wreszcie w Paryżu, w mieszkaniu podarowanym jej przez szacha w dowód miłości. Poświęciła się także aktorstwu, aby spełnić stare marzenie z dzieciństwa o zostaniu aktorką. Ale nic, co spotyka i robi, nie wystarczy, by wypełnić pustkę w środku.
Zainteresowanie jego postacią nie ustaje. Soraya zawsze była ikoną elegancji, ale teraz jej smutne oczy mówią więcej niż cokolwiek innego. Jednak Mohammad Reza Pahlavi nigdy nie będzie w stanie wymazać pamięci o tej smutnej księżniczce, aż do jej śmierci.
Tymczasem w stolicy Francji Soraya spędzi ostatnie lata życia walcząc z depresją. Rankiem 25 października gospodyni znalazła martwe ciało. Naturalna śmierć, zapewniają lekarze, ale ktoś zaryzykuje, być może nie myląc się, że jego serce poddało się z powodu zbyt dużego bólu.
Soraya i Mohammad Reza Pahlavi