Rozpoznanie dziecka o ponadprzeciętnej inteligencji nie zawsze jest łatwe. Aby zrozumieć, czy masz do czynienia z małym geniuszem, w rzeczywistości jedyną pewność daje test IQ (iloraz intelektualny): mówimy o dzieciach o wysokim potencjale poznawczym, gdy wynosi on od 121 do 129 dzieci plusdotati, gdy przekroczy 130 . Jednak wysokiej inteligencji często towarzyszą trudne zachowania: uzdolnione dziecko może mieć problemy z integracją w szkole i - będąc świadomym, że jest „inny” - robi wszystko, co możliwe, aby go ukryć, celowo popełniając błędy, które są banalne, wyglądać jak dziecko i uczeń jak wszyscy inni.
Jednak iloraz inteligencji nie wystarczy, aby był trochę geniuszem. Musi mieć twórczą myśl, być w stanie tworzyć nowe pomysły, kochać złożoność, przełamać pleśń, wyróżniać się w szczególności w przedmiotach szkolnych. Talent utalentowanego dziecka może faktycznie objawiać się w różnych obszarach: w matematyce, muzyce, sztuce. Aby jego potencjał został w pełni wyrażony (i chroniony), należy go stymulować i udostępnić mu programy studiów ad hoc : w krajach takich jak Stany Zjednoczone istnieją szkoły specjalne dla „małych geniuszy” lub klasy zaawansowane, i często są do ich dyspozycji psychologowie.
Jak zatem rozpoznać uzdolnione dziecko? Istnieje wiele wskazówek i zachowań, które dziecko umieszcza na miejscu, które mogą stanowić wskazówkę. Na przykład mógł zapamiętać drogę po tym, jak zrobił to tylko kilka razy, lub zapamiętać na pamięć bajkę usłyszaną dwa lub trzy razy i poprawić w przypadku zmiany słowa. A może w pełni rozumiesz nastroje innych, pociesz i usiądź obok płaczącego dziecka. Ogólnie rzecz biorąc, mali geniusze nie są usatysfakcjonowani suchymi odpowiedziami i chcą poznać, kim są, mają bardzo bogaty leksykon i potrafią doskonale używać czasowników od najmłodszych lat.
Ale dlaczego trudno jest zarządzać dzieckiem o wysokim IQ? Zasadniczo dlatego, że nasza szkoła jest często nieprzygotowana. Jeśli dziecko kończy czek znacznie wcześniej niż inne, łatwo się nudzi, a następnie wstaje i rozmawia z towarzyszami. Dlatego jest klasyfikowany jako „sprawiający kłopoty” i karany. Lub może uznać lekcje za tak oczywiste, że nie będą one przestrzegane. Tutaj zatem rola matki i ojca ma zasadnicze znaczenie dla rozpoznania talentu własnego dziecka i wyjaśnienia, że bycie „innym” może być piękne.