Kafka i podróżująca lalka
Uczucia bólu, cierpienia i rozpaczy należy zawsze przyjmować i stawiać im czoła, ponieważ tylko w ten sposób możemy stworzyć podatny grunt dla rozkwitu nadziei.
A jednak znalezienie właściwej drogi wyjścia z tej podstępnej ścieżki pełnej łez i pytań bez odpowiedzi nie zawsze jest dla nas łatwe. I to nie jest szczególnie dla dzieci, które doświadczają emocji, które przez nie przechodzą i atakują je, nie będąc w stanie ich w pełni zrozumieć.
Dlatego naszym zadaniem jest nauczenie ich, z empatią i niezwykłą delikatnością, pojęć takich jak oderwanie i dystans. Trzymając je za rękę i towarzysząc im w odkrywaniu wciąż nieczytelnego świata, tak jak Kafka z Elsi i jej podróżującą lalką.
Kafka i podróżująca lalka autorstwa Jordi Sierra
Rok przed śmiercią, przy okazji codziennego spaceru po parku Steglitz, autor Metamorfoz stał się bohaterem i jednocześnie twórcą wspaniałej, intensywnej i wzruszającej opowieści, przekazanej współcześnie dzięki wspomnieniom Dory Diamant, jego partnerki.
To ona utrwaliła doświadczenie Kafki i opowiedziała je kilka lat po jego śmierci. Opowieść, która pozwoliła hiszpańskiemu pisarzowi Jordi Sierra napisać niezwykłą książkę. Tekst dedykowany dorosłym i dzieciom, prawdziwa baśń, która mówi o miłości, bólu i oderwaniu, ale także o nadziei.
W tej historii, która nosi imię Kafki i podróżującej lalki, Sierra odtwarza spotkanie pisarza z małą Elsi, która po raz pierwszy musi stawić czoła bólowi straty i dystansu. Stąd pomysł znalezienia delikatnego, słodkiego i prawdziwego sposobu na wyjaśnienie, że nawet w pożegnaniach miłość pozostaje na zawsze, nawet jeśli w różnych formach.
Elsi, Brigida i pożegnanie
Zajęty swoim zwykłym spacerem po parku, Franz Kafka został uderzony płaczem małej dziewczynki i był tak zdesperowany, że nie można go było zignorować. Zbliżając się do ławki, na której siedziała dziewczynka, pisarz zapytał ją, co się stało.
Mała dziewczynka o imieniu Elsi płakała, bo zgubiła swoją lalkę, swoją towarzyszkę zabaw. Jego Bridget.
Pod wrażeniem odpowiedzi Kafka poczuł potrzebę pomocy Elsi w radzeniu sobie z utratą lalki i złagodzeniu jej żalu.Robił więc to, co robił najlepiej: wymyślał historie. „Twoja lalka się nie zgubiła” – powiedział – „Wyjechała w podróż dookoła świata”.
Kafka przedstawił się Elsi jako listonosz-lalka, mówiąc małej dziewczynce, że ma dla niej list, wysłany przez Brygidę podczas jej podróży dookoła świata. Miał ją dostarczyć następnego dnia, w tym samym parku.
Elsi wahała się, ale Brigida tak bardzo za nią tęskniła, że postanowiła następnego dnia wrócić do tej ławki, gdzie Kafka wręczył jej list. Rola listonosza lalek nie została jednak zakończona i pisarka przez wiele tygodni przynosiła Elsi korespondencję ze swojej lalki. Były też stemple odwiedzanych przez nią miast, które były niczym innym jak wspomnieniami z dawnych podróży samego Kafki.
Ból Elsi szybko ustąpił miejsca ciekawości, jakie niesamowite przygody przeżywa Bridget, ale także uldze, że jest szczęśliwa.Tak więc trzy tygodnie po pierwszym liście Kafka zrozumiał, że nadszedł czas, aby wybrać finał tej historii. Elsi musiała pożegnać się z Bridget.
W ostatnim liście, który pisarka jako listonosz dostarczyła Elsi, dziewczynka dowiedziała się nieoczekiwanej i pięknej wiadomości. Bridget spotkała miłość i zdecydowała się wyjść za mąż: nigdy nie wróci.
Mała Elsi przeczytała ten ostatni list z wielkim wzruszeniem, ale też ze świadomością, że jej ukochana towarzyszka zabaw jest teraz szczęśliwa, choć daleko od niej.
Kafce się udało, nauczył małą dziewczynkę, że dystans jest częścią życia i że nawet ludzie, których kochamy, mogą się pożegnać. Nawet jeśli miłości nie można odwołać, drogi do przebycia czasem się rozchodzą i kto wie, na jednej z nich my też moglibyśmy spotkać specjalnego listonosza, który nas poprowadzi.