Rodzice są coraz bardziej związani i izolują swoje dzieci, które znajdują się w samotności i ignorowane przez mamę i tatę z powodu mediów społecznościowych.
Zostało to ujawnione we włoskich badaniach przeprowadzonych przez National Association Di.Te., które dotyczą zależności technologicznych, cyberprzemocy i hazardu. W badaniu przebadano 2 tysiące nastolatków w wieku od 14 do 20 lat i dorosłych w wieku od 28 do 55 lat. Eksperci przeanalizowali podejście rodziców do mediów społecznościowych i ich wpływ na sposób, w jaki odnoszą się do swoich dzieci. Wynik? Czworo rodziców na dziesięciu, gdy korzystają ze smartfona, nie zwraca należytej uwagi na swoje potomstwo.
Jedna czwarta po prostu odpowiada „Co?”, 15% nawet nie patrzy na syna i mówi „Słucham cię”, 12% kończy dyskusję „czasem przybycia”, a 11% narzeka „Chodź, właśnie wziąłem komórkę do ręki”. Na koniec 2% pokazuje całą swoją nerwowość, rozmazując „Powiedz mi!” Dane, które pokazują, jak zawsze być w kontakcie, pozwalają mamie i tacie odłożyć na bok relacje z dziećmi, tworząc dystans emocjonalny i ignorując ich potrzeby.
Dorośli, w przeciwieństwie do chłopców, nie są tak wielozadaniowi, jeśli chodzi o działania cyfrowe. Właśnie dlatego, gdy skupiają się na smartfonie, nie mogą zrobić nic innego, nawet nie zwracając należytej uwagi na dzieci, które cierpią z powodu braku uwagi ze strony tych, którzy powinni im pomóc i wspierać. Konsekwencje? Według ekspertów szkody dotyczą głównie poczucia własnej wartości i pewności co do własnych umiejętności.
Chłopcy, którzy mają rodziców, którzy są zawsze związani (a zatem zupełnie nieobecni), stają się małomówni i blisko siebie. Postawa dorosłych popycha zatem dzieci do zaprzestania poszukiwania dialogu i spotkania, co może mieć z czasem bardzo poważne konsekwencje.
„Taka postawa rodziców sprawia, że dzieci czują się bez opieki” - wyjaśnił Giuseppe Lavenia, psycholog, psychoterapeuta i prezes Krajowego Stowarzyszenia Di.Te -. Mogą to postrzegać jako wtedy, gdy dla ciebie nie istnieję, nie jestem wart twojej uwagi i powoli wycofuję się w siebie ”.