W Japonii jest 14 wspaniałych włoskich sportowców, którzy robią niesamowite rzeczy, ale o których (jak zwykle) niewiele mówi. Mówimy o włoskiej drużynie siatkówki kobiet, która rywalizuje w Pucharze Świata.
Nie trzeba ujawniać zwykłych kontrowersji związanych ze standardowymi sportami i serią b, nadpłaconych sportowców, którzy mogą nawet rozczarować w końcu, oraz tych, którzy po cichu wykonują niesamowite wyczyny.
Ważne jest to, że te dziewczyny, trenowane przez Davide Mazzanti, wygrały już 5 meczów na 5 (z tylko jednym setem przegranym we wszystkich meczach), a teraz zakwalifikowały się do drugiej fazy turnieju, w której zmierzą się z USA, Rosją, Tajlandii i Azerbejdżanie. Zaczyna się w niedzielę 7 października przeciwko graczom azerskim, a ostatnie spotkanie zaplanowano na czwartek 11 października przeciwko Stanom Zjednoczonym.
Dla Ofelii Malinov, Carlotty Cambi, Paoli Egonu, Sereny Ortolani, Lucii Bosetti, Eleny Pietrini, Miriam Sylla, Sylvii Nwakalor, Cristiny Chirichella, Sarah Fahr, Marina Lubian, Anny Danesi, Moniki De Gennaro i Beatrice Parrocchiale można było wziąć udział w tych mistrzostwach świata. po ostatnim złotym zdobytym podczas mistrzostw świata 16 lat temu, w 2002 roku, oraz pierwszych dwóch miejscach w Mistrzostwach Świata 2007 i 2022-2023.
Bardzo silny i zwarty zespół, ciągnięty ku chwale przez dwie niezwykłe kruszarki: Amazonkę Paola Egonu urodzoną z nigeryjskich rodziców, urodzoną w 1998 roku, już najlepszą zawodniczką Pucharu 2022-2023-18 i objawieniem Miriam Sylli z Palermo pochodzenia etiopskiego, do jego pierwszego światowego doświadczenia, które „pozostawia dreszcz emocji z powodu przelanej mocy jego strzałów”.
23-latka, która gra z wielką pasją, a także, aby spełnić obietnicę złożoną przed laty jej rodzicom („prędzej czy później z siatkówką zrozumiem wszystkie nasze poświęcenia”) i na Instagramie opublikowała zdjęcie całości zespół i poniżej komentowali:
„Alors on vit chaque Jour comme le dernier. Parce qu'on vient de loin … "
(W takim razie żyjemy codziennie jako ostatni. Ponieważ pochodzimy z daleka)
Miejmy ich na oku, dopingujmy ich, nie przestawajmy ich wspierać. Ponieważ ci młodzi (ale olbrzymi) błękit mogą zabrać nas na dach świata.
