Jako ludzie podlegamy ciągłym emocjom i to one decydują w każdym dniu i każdej sekundzie naszego życia, czy będziemy szczęśliwi, czy nie.
Ale czym są emocje? Emocje to reakcje występujące przed każdą sytuacją, w której żyjemy i zależą wyłącznie od naszego osądu.
W epoce, w której żyjemy, jesteśmy nieustannie uwarunkowani myślą i osądem innych. Żyjemy w społeczeństwie, w którym niestety wygląd, a nie treść, jest zawsze ważniejszy. Istnieje tendencja do pojawienia się za wszelką cenę, co prowadzi nas do bycia aktorami ponad sceną, podczas gdy rzeczywistość jest zupełnie inna.
Wszystko to prowadzi nas do dwuznacznej postawy podyktowanej częściowo chęcią bycia blisko innych, ale jednocześnie chęcią życia w izolacji .
Ponieważ jesteśmy dziećmi, żyjemy w relacjach i uczuciach, miłości i przyjaźni, które, rosnące i gromadzące rozczarowania i cierpienia, prowadzą nas do cynicznych myśli i zamknięcia się w sobie. Kiedy stajemy się dorosłymi i osiągamy wiek 30 i 40 lat, poszukujemy niezależności emocjonalnej lub zdolności do niezależności emocjonalnej od innych . Sposób, aby zapobiec wstrząsowi duszy przez negatywne wydarzenia i emocje, rodzaj zbroi chroniącej się przed dalszym cierpieniem, które głęboko nas naznaczało w przeszłości.
Niezależność emocjonalna jest jedynie odpowiedzią na wszystkie bóle miłości, z których najbardziej bolesne są zdrada i nieodwzajemniona miłość. Zdrada jest trzęsieniem ziemi dla naszej duszy, ponieważ zawsze pochodzi od tych ludzi, którym bardziej zależało na tym, co powoduje, że tracimy, oprócz zaufania innym, dowolny punkt odniesienia.
Wolność od więzi emocjonalnych uczy nas czerpać radość z naszego towarzystwa i zapobiegać uzależnieniu naszego szczęścia od innej osoby. To my sami tworzymy emocje, którymi żyjemy, a jedyną miłością, którą można narzucić, jest własna jaźń.
Bycie panem siebie i naszego życia jest kluczem do szczęścia . Musimy nauczyć się tłumić nasze niepewności i lęki, uniemożliwiając im uczynienie nas niewolnikami. Tylko wtedy możemy być naprawdę wolni i szczęśliwi.