Nasze babcie powiedziały nam, że nauczyły się jeść grzecznie, mając pod ręką fatalne książki . Rodzaj chińskich tortur, które na szczęście należą do przeszłości, ale które prawdopodobnie uzyskały widoczne (przynajmniej) rezultaty w zachowaniu przy stole.
Kiedy masz małe dzieci, obiady i kolacje często stają się zmaganiami rąk do rąk, a stół w naszej kuchni zamienia się w pole bitwy wypełnione strzępami jedzenia, plamami i jeziorami różnego rodzaju i wielkości. Czasami myślimy, że być może metody z przeszłości były lepsze …
Ale najlepiej jest myśleć, że nie tylko my odnajdujemy nas w podobnych warunkach . Nasze dzieci po odsadzeniu zaczynają uczyć się o różnych produktach spożywczych . Stopniowo nauczą się posługiwać sztućcami, nie możemy się spieszyć, po prostu być spokojni i przekonani, że z czasem dotrą na miejsce.
To normalne, że w pierwszym roku życia dzieci „bawią się” jedzeniem, manipulują nim, rozkładają go na twarz lub rzucają na ziemię. Zapoznają się z tą nieznaną „materią”, zaczną używać łyżki, ale nie całe jedzenie wyśrodkuje usta: nie będziesz musiał być zaskoczony ani zły, jeśli część z nich wyląduje na kneblu lub na podłodze.
Twoje dzieci zawsze cię obserwują, nawet przy stole. Potem zobaczą, jak jesz, zapiszą, jak trzymasz sztućce i jak z nich korzystasz. Przed ukończeniem drugiego roku życia możesz dać im widelec z zaokrąglonymi końcami. Z powodzeniem będą eksperymentować z łatwymi do szaszłykowania potrawami, takimi jak ser, a to pomoże zwiększyć ich umiejętności i poczucie własnej wartości, szczególnie jeśli zachęcisz ich i podkreślisz ich postępy.
W wieku około trzech lat rozsądnie jest myśleć, że najmłodsi będą mogli spożywać posiłek niezależnie, używając widelca i plastikowego noża bez ostrza (standardowy można wprowadzić około szóstego roku życia, ale zawsze pod nadzorem osoby dorosłej).
Jak już wspomniano, czasy nauki różnią się w zależności od dziecka . Nawet przy stole najmłodsi uczą się metodą prób i błędów, ale również w tym kontekście niezbędny jest model rodzicielski. Posiłek przed telewizorem (z wyjątkiem wyjątkowych przypadków) absolutnie nie jest wskazany i aby uniknąć pogoni dziecka za całym domem, aby zjeść ostatni kęs.
Kiedy jesz, musisz pozostać przy stole. Nie oznacza to przyjęcia surowej i nakazowej postawy naszych babć, ale towarzyszenie dzieciom w procesie odkrywania, że mama i tata mogą „lekko się ubierać”, opowiadania między kęsami, eksperymenty ze smakiem i wiele innych gra