Kiedy mówimy „daj głos naszym emocjom”: to, co najczęściej komplikuje się dla dorosłych, jest najbardziej naturalne dla dzieci . Zanim umiesz mówić płynnie, rysunek jest pierwszym sposobem komunikowania się, wyrażania własnych potrzeb, potrzeb lub obaw.
Dlatego ważne jest, aby kopać głęboko, aby zrozumieć, co dzieci zamierzają przekazać. Biorąc pod uwagę, że rysunki powinny być uwzględnione w znacznie szerszej obserwacji, która uwzględnia wiek i dojrzałość naszych „małych artystów”, w celu interpretacji ich cech istnieją elementy analizy odpowiadające na teorię rysowania dzieci. Chodzi o przestrzeń, obrys i kolor.
Arkusz reprezentuje przestrzeń, a zatem środowisko, które należy zbadać: jeśli projekt jest całkowicie zajęty, oznacza to, że dziecko jest towarzyskie, ekstrawertyczne i ma zaufanie do siebie. Diametralnie odwrotnie jest w przypadku niezajętego arkusza, charakterystycznego dla niepewnego dziecka. Mniejsze mają tendencję do ucieczki od rzeczywistości, jeśli rysunek jest skoncentrowany w górnej części arkusza, boją się przyszłości, jeśli skoncentrują linie po lewej stronie, a jeśli robią to po prawej stronie, mają zaufanie do przyszłości i do innych.
Regularna i zaznaczona linia, z przewagą linii zakrzywionych, ujawnia dobrą adaptację, determinację i entuzjazm. Z drugiej strony wymazy i ostre krawędzie oraz słaby nacisk ołówka na papier są oznaką agresji, niepokoju i strachu przed wyrzutem.
Dochodzimy do kolorów, które na rysunkach dzieci nabierają znacznego znaczenia: jeśli wybór przemawia na korzyść miękkiego lub zimnego koloru (fioletowy, niebieski, niebieski), jesteśmy w obecności nieśmiałej i zamkniętej w sobie osobowości. Mocne kolory (czerwony, pomarańczowy i żółty) zamiast tego fotografują ekstrawertyczną osobę. Zielony jest punktem równowagi par excellence.
Ale w tym wszystkim, jak ważne są tematy ? Oczywiście wiele, ponieważ pozwalają one uzyskać wiele informacji, co ma sens, jeśli jest powiązane z innymi zgromadzonymi elementami.
Na przykład odkrywamy, że drzewo to nie tylko drzewo, ale reprezentuje esencję dziecka. Na przykład, jeśli ma wiele korzeni, jest synonimem dziecka silnie przywiązanego do matki, jeśli mały, podmiot będzie miał tendencję do introwertowania, a obecność zwisających owoców z gałęzi świadczy o hojnej figurze.
Dom jest kolejnym ulubionym wśród najmłodszych i zgodnie z psychologią ma reprezentować relacje z rodziną. Duży dom? Dziecko ekstrawertyczne. Zamknięte okna? Prawdopodobnie dziecko ma niewielki związek ze światem zewnętrznym. Dym z komina? Dziecko nie ma satysfakcjonującego związku.
Wreszcie najpopularniejszy projekt, z rodziny . Przedstawiona postać po raz pierwszy reprezentuje to, za co dziecko ma największy podziw, a osoby o najmniejszych wymiarach są postrzegane jako potencjalni rywale. W pobliżu dziecko przyciąga tych, do których jest bardziej przywiązany, bardziej odległych od jąder rodziny, z którymi trudniej jest nawiązać relacje.