„ My, dorastaliśmy, czytając Małe kobiety ”. I podobnie jak my, wiele pokoleń nastolatków z całego świata. Powieść, rewolucyjna i feministyczna w okresie, w którym napisała ją Louisa May Alcott (koniec XIX wieku), do dziś używana.
Cztery siostry z rodziny March, bohaterki książki, reprezentują cztery różne typy kobiet, w których każda z nas może się zidentyfikować. W końcu jednak wszyscy wybieramy Jo, drugie dziecko, chłopczycę. Najbardziej zbuntowany, nonkonformistyczny, niezależny i impulsywny. Wyposażony w język, który nigdy się nie zatrzymuje, ale także w złote serce.
Spośród prawie 200 komentarzy do tego artykułu (kobiecy, ça va sans dire ) wszyscy, oprócz wszystkich, wyrażają swoje preferencje względem Jo. „Wszyscy byliśmy Jo March”, „Jestem Jo March”, „zadzwoniłem do mojej córki Jo na jej cześć” …
Nikt się nie identyfikuje ani nie marzy o tym, by być matką i protekcjonalną Meg, nieśmiałą i zamkniętą w sobie Beth, a nawet najpiękniejszą z sióstr, znaną i zepsutą Amy.
Być może, gdybyśmy czytali tę samą książkę dzisiejszym nastolatkom, nie byłoby takiej samej jednomyślnej opinii: ktoś wolałby Meg lub Amy. Ale do 30, 40, 50 lat temu, między pragnieniem emancypacji a niepodległością, mógł być tylko ulubieńcem Jo.
Bo marzenie o byciu Jo Marchem było marzeniem o wolności jako fundamentalnej wartości własnego istnienia.
Ponieważ niepokój Jo był wspólny dla nas wszystkich nastolatków, prototyp wolnej i dzikiej dziewczyny, która łapie się, aby osiedlić się na świecie.
Ponieważ jego bunt, jego antykonformizm, chęć przełamania wzorców są - prawie zawsze - cechami charakterystycznymi każdego nowego pokolenia. Nieco mniej w dziewiętnastym wieku (z tego powodu powieść Alcotta, która nie wyrosła przypadkiem w niekonwencjonalnym otoczeniu, była tak rewolucyjna), z pewnością od końca XX wieku do współczesności.
Ponieważ jego impulsywność idzie w parze z wielką hojnością ducha i uczciwości moralnej: Jo obcina jej piękne włosy, najpiękniejszą rzecz, jaką ma, aby pomóc rodzinie w trudnej sytuacji ekonomicznej.
Jo jest tym, czym byliśmy, ale także tym, kim chcieliśmy być lub kim być, w okresie naszej młodości. Impulsywny, ale hojny, zbuntowany i niekonwencjonalny, ale dobry i bezinteresowny.
Bohaterka również w pewien sposób tragiczna, która z miłości do wolności i przygody poświęca bogatego i pięknego księcia z bajki za rogiem, i ostatecznie wybiera zwykłego mężczyznę, biedniejszego, ale podobnego do niej. Kultura przeciw pięknu.
„Nie sądzę, żebym kiedykolwiek się ożenił. Jestem szczęśliwy, tak jak ja, i tak bardzo kocham moją wolność, że nie spieszy mi się z oddaniem jej każdemu śmiertelnemu człowiekowi ”.
Również w tym Jo przełamuje schematy i całkowicie nas podbija .